Rozdział 16

- Kto to? - pyta zdezorientowany Fede.

- To do mnie!

Otwieram drzwi. Jorge stoi oparty o jedną z gankowych kolumn. Ręce ma schowane za siebie, a na twarzy maluje się tajemniczy uśmiech.

- Cześć, co tam? - pytam podejrzliwie. Chłopak nadal się uśmiecha, wyciągając rękę w moim kierunku. Kładę na niej lekko drżącą dłoń. Przyciąga mnie zgrabnie do siebie.

- Zamknij oczy – prosi miękkim głosem. Patrzę niepewnie, ale robię, to co chce. Szatyn zasłania mi oczy dłonią. Czuję na ustach, jego ciepły oddech. Kładzie subtelnie swe usta na moich i lekko je muska. Chwyta moją drugą dłoń i otwiera ją. Nie mija sekunda i czuję na niej, coś chłodnego i kwadratowego.

- Już możesz otworzyć.

Otwieram. Na mojej dłoni spoczywa szklany kwadracik wielkości brzoskwini. W środku swobodnie pływają małe gwiazdeczki.

- Potrząśnij.

Robię to, a ciecz, w której się znajdują przybiera kolor nocnego nieba. Gwiazdeczki natychmiast opadają na dno, by zaraz uformować się w jedną, wielką gwiazdkę. Uśmiecham się szeroko. Nic nie mówię, bo brak mi słów.

- Podoba Ci się?

- Piękne. Dziękuję – obejmuję go w pasie i mocno się wtulam.

- Kiedy zobaczyłem to dzisiaj rano w sklepie, od razu pomyślałem o Tobie. Przypomniał mi się widok Ciebie, leżącej na plaży i wpatrującej się w niebo.

Kupił to dzisiaj rano – a więc nie był taki zły. Jeśli myślał o mnie, to miał zamiar się odezwać! Raduję się w myślach.

- To naprawdę przeurocze.. nie wiem co powiedzieć – bąkam zakłopotana.

- Nic nie musisz mówić. Chciałem Ci tylko sprawić przyjemność. Jeśli Ci się podoba, to..

- Bardzo. Naprawdę.. to jest.. niezwykłe...

- Więc cel osiągnięty – posyła mi szczery uśmiech – Czy teraz możemy umówić się, jak dwójka dorosłych ludzi, na normalną randkę?

O rany. Chłopak całkowicie mnie tym zaskakuje. Zatyka mnie na moment.

- Z przyjemnością – odpowiadam wreszcie, uradowana.

- W takim razie, czy pasuje Ci jutro wieczorem?

- Oczywiście.

- Będę po Ciebie o 19, może być?

- Tak.

- Zatem do jutra, Piękna – Szatyn czule całuje mnie w policzek.

- Do jutra.

Jorge muska delikatnie palcem mój nos, puszczając przy tym słodko oczko. Odprowadzam chłopaka wzrokiem do bramy i macham mu z daleka, na pożegnanie. Opieram się o drzwi frontowe i dopiero teraz dochodzi do mnie, że mam nogi jak z waty. Wchodzę do środka, a domownicy witają mnie pytającymi spojrzeniami.

- Kto to był? Coś Ty taka ucieszona? Co masz w ręce? - zasypuje mnie pytaniami zaintrygowany Federico.

- Jorge. Spójrz, co dostałam!

Podaję bratu prezent i siadam na swoim miejscu, między nimi.

- Wow! Jakie fajne!

- No – wtrąca Tommy. Fedy bawi się nieustannie, jak zafascynowane dziecko. Zabieram gwiazdki i udaję się do pokoju. Hm, gdzie sobie to położę. Muszę znaleźć jakieś specjalne miejsce. Zastanawiam się chwilę, aż w końcu kładę kwadracik na szklanej półeczce, koło ramki ze zdjęciem, na którym jestem z tatą, mamą i Federico. Przyglądam się jeszcze przez krótki czas, po czym postanawiam napisać sms'a do Jorge.

Do: Jorge

„Hej :) Dziękuję Ci jeszcze raz za przeuroczy prezent. Teraz już zawsze będzie kojarzył mi się z Tobą i z naszym drugim, przypadkowym spotkaniem. Gwiazdeczki leżą sobie dumnie, na miejscu bardzo mi ważnym :) Są prześliczne! Cmok :*”

Rzucam telefon na biurko i idę wziąć prysznic. Ciepłe strumienie wody, oplatają moje całe ciało, dając ulgę. Kiedy kończę kąpiel, na ekranie iphone'a czeka już odpowiedź.

Od: Jorge

„Hej :) Miło było Cię zobaczyć, chociaż na chwilkę. Cieszę się, że sprawiłem Ci przyjemność tą niespodzianką. Cudownie jest wiedzieć, że gwiazdeczki, a tym samym i część mnie, mamy u Ciebie szczególne miejsce :D Co robisz?”

Oczy błyszczą mi z radości. Dawno nie byłam w takim stanie. Ekscytacja towarzysząca pisaniu z nowym obiektem zauroczenia – nie zdawałam sobie sprawy, że tak bardzo za tym tęskniłam, aż do teraz. Wykładam się na łóżku.

Do: Jorge

„Bardzo wyjątkowe miejsce ;) Właśnie położyłam się do łóżka. Za dużo emocji na dzisiaj, chyba idę spać :D”

Wchodzę pod kołdrę. Zdecydowanie za dużo emocji. Ważne, że dzień zakończył się tymi pozytywnymi.

Od: Jorge

„Mam nadzieję, że dostarczyłem tylko tych dobrych - co złego, to nie ja! ;) Spij słodko, Piękna. Wyśpij się, bo jutro czeka Cię wieczór z uroczym Romantykiem :D Buziam :*”

Cieszę się sama do siebie. Nie potrafię tego nie robić. Pisząc, jest nadal mocno czarujący.

Do: Jorge

„Jeśli, masz dostarczać mi takich emocji częściej, to nie pozostaje mi nic innego, jak tylko się cieszyć :) Czekam na niego z niecierpliwością! Dobranoc, Romantyku :*”

Odkładam telefon na szafkę nocną. Gaszę światło i wtulam się w poduszkę. Z uśmiechem na ustach, zasypiam.

★

Dzisiaj dość krótko, ale niedługo wyjeżdżam na wczasy i staram się napisać jak najwięcej, żeby nie było dłuższych przerw w dodawaniu rozdziałów :) mam nadzieję, że wam się mimo to podoba :) całuję!♥