Rozdział 19

- Mam dla Ciebie niespodziankę, chodź – wyciąga po mnie dłoń. Znowu zakrywa mi oczy. Idziemy gdzieś po trawiastym podłożu – nie jest Ci zimno?

- Nie.

Zatrzymujemy się. Odsłania mi oczy. Stoimy przed dużym teleskopem. Odwracam się do chłopaka i rozszerzam oczy ze zdumienia.

- Poobserwujemy sobie gwiazdy. Cieszysz się?

- Czy się cieszę? Mało powiedziane! - przytulam się do niego na chwilę, by zaraz podbiec do teleskopu. Jorge ustawia wszystko, jak należy i zachodzi mnie od tyłu. Steruje moja dłonią, spoczywającą na lufie sprzętu. Pokazuje mi po kolei piękno wszechświata. Księżyc. Zaczynamy od kraterów powstałych w wyniku uderzeń meteorytów. Stopniowo przechodzimy do obserwacji planet: Jowisza, Saturna, Wenus, Merkurego. Pokazuje mi gromady gwiazd, mgławice i inne zjawiska, o których istnieniu nie miałam pojęcia.

- Wow. Brak mi słów. Nie spodziewałam się, że tak mnie zaskoczysz. Jesteś niesamowity!

- Mówiłem, że kiedyś pooglądamy niebo razem – szepcze mi cicho do ucha, wciąż ustawiając coś przy teleskopie. Dreszcz przechodzi mnie, aż po koniuszki palców. Całkowicie mnie sobą zauroczył.

- Jestem pod ogromnym wrażeniem Twojej znajomości planet i tego wszystkiego, czego nie umiem pojąć. Nie sądziłam, że aż tak poważnie się zajmujesz astronomią.

- Bardzo to lubię. To mnie odpręża i uspokaja.

Podziwianie zajmuje nam dobre 3 godziny. Patrzę na zegarek, który wskazuje mi prawie 24. Zjeżdżamy ze wzgórza, ale to nie koniec wieczoru. Jorge podjeżdża na parking przy plaży.

- Masz ochotę posiedzieć jeszcze troszkę na plaży?

- Pewnie.

Zdejmuję moje szpilki, a Jorge rozkłada koc, w niedalekiej odległości od brzegu morza. Chłopak opiera się na rękach, zachęcając głową, żebym oparła się o jego tors. Zarzuca na mnie swoją kurtkę, która cała pachnie nim. Szatyn przybliża się do mnie i jedną dłonią zaczyna jeździć opuszkami palców po mojej szyi, co od razu wywołuje u mnie dreszcze. Jest mi tak przyjemnie. W oddali, w budynku, który pokazywał mi Alex widać i słychać bawiących się ludzi. Jorge przekręca głowę w moją stronę, łapiąc za podbródek. Drżę, gdy przybliża swe usta, do moich. Zamykam oczy. Zaczyna muskać mi usta swoimi. Przyciska mocniej usta i czule wślizguje język do środka. Chłopak łagodnie kładzie mnie na koc, górując nade mną. Nasze języki tańczą ze sobą namiętnie. Przechyla mi głowę, penetrując rękami brzuch i biodra. Odrywamy się od siebie, łapiąc łapczywie powietrze. Ciemnowłosy posyła usta na mną szyję, całując, ssąc i podgryzając subtelnie. Oddycham głęboko, wydając cichutkie jęki. Podbrzusze staje na baczność. Nasze usta znowu łączą się w jedność. Kładzie dłoń na moim kolanie, czule je ściskając. Zaczyna wędrówkę po udach, dochodząc do piersi. Całujemy się namiętnie jeszcze przez długą chwilę, aż w końcu odklejamy się od siebie i opadamy oboje na koc. Leżymy, milcząc i wpatrując się w niebo.

Droga do domu mija nam na żartowaniu. Gołym okiem widać, że bardzo dobrze czujemy się w swoim towarzystwie. Świetnie się rozumiemy i dogadujemy. Chłopak odprowadza mnie do drzwi wejściowych.

- I jak podobała Ci się nasza pierwsza, oficjalna randka? - opiera się swobodnie o futrynę drzwi. Staję naprzeciwko niego, opierając się o drugą z nich.

- Bardzo. Nie spodziewałam się, że tak starannie i kreatywnie wszystko przygotujesz. Nie mogłabym wymarzyć sobie lepszej pierwszej randki.

Szatyn przygląda mi się uważnie z przymrużonymi oczami. Nie wiem, co może oznaczać ten wzrok i o czym teraz myśli.

- Dlaczego mi się tak przyglądasz?

- Dawno się tak dobrze nie bawiłem na randce. To był zdecydowanie dobry pomysł.

- Zgadzam się.

Milczymy, przypatrując się sobie nawzajem. Z każdą sekundą czuję się coraz bardziej zawstydzona. Jorge przysuwa się do mnie nieznacznie. Serce powoli wędruje mi do gardła. Wzdrygam się z każdym kolejnym milimetrem Cholera, co się ze mną dzieje. On obserwuje mnie uważnie. Ponętnie oblizuje dolną wargę, nadal zjadając mnie wzrokiem. Nie powinnam patrzeć na jego usta, naprawdę nie powinnam. Te usta... Nim się obejrzę, lądują na moich. Jego język pożądliwie odszukuje mój, zapraszając go do wspólnego tańca. Szatyn obejmuje mnie silnymi ramionami i przyciąga jeszcze mocniej do siebie. Jedna ręka zatapia się w moich włosach, druga za to w subtelny sposób wędruje od kręgosłupa, aż do talii, dobijając w końcu do moich pośladków. Moje wnętrze, aż drży z rozkoszy. Mimowolnie wydaję z siebie ciche jęki. Nie jestem w stanie ich powstrzymać. Wsuwam powoli dłonie we włosy chłopaka. Są tak niesamowicie miękkie i miłe w dotyku. Zjeżdżam do ramion. O rany. Ma takie męskie i mocno umięśnione ramiona. Po upływie kilku minut, odrywamy się od siebie.

 - Miłe pożegnanie – komentuje Jorge, wywołując tym śmiech naszej dwójki. Staramy się uspokoić oddech i szalejące serca. Opiera łagodnie czoło o moje, zamykając przy tym oczy. Pachnie tak pociągająco. Cholera.

- Zimno Ci? - pyta po krótkiej chwili ciszy.

- Nie – odpowiadam zdezorientowana. Dopiero teraz dostrzegam, że moje ciało pokrywa gęsia skórka – To nie z zimna.. - dodaję, czerwieniąc się. Na twarzy chłopaka pojawia się nieziemsko szeroki uśmiech.

- Wyglądasz przeuroczo, taka zawstydzona i niewinna – gładzi ręką mój policzek, zjeżdżając aż do szyi. Zawstydzam się jeszcze bardziej, mrugając nerwowo rzęsami – Mógłbym tutaj stać i wpatrywać się w Ciebie jeszcze długi czas, ale zrobiło się późno i chyba jesteś troszkę zmęczona, czyż nie?

- Może troszeczkę

- To zmykaj do domu.

Pochyla się i składa pocałunki, zaczynając od czoła, poprzez policzki, nos i brodę, kończąc na ustach. Łagodnie muska wargi, wślizgując jeszcze delikatniej język do środka. Upajam się jego czułością. Przerywa pocałunek. Otwieram oczy i widzę, że wpatruje się we mnie uśmiechnięty.

- Dobrej nocy – puszcza oczko – słodkich snów.

- Dobranoc.

Szatyn całuje mnie jeszcze raz w policzek, po czym cofając się w stronę bramy, przodem do mnie, macha i posyła całusa. Wchodzę do domu cała w skowronkach. W salonie pasuje cisza i ciemność. Idę do swojego pokoju i opadam bezwładnie na sofę. Wyciągam z szuflady pamiętnik. Potrząsam lekko głową, żeby zebrać własne myśli. Z ręką na sercu mogę stwierdzić, że to była najlepsza, najbardziej udana i zaskakująca randka, na jakiej kiedykolwiek byłam. On coraz bardziej wypełnia mą głowę. Istne szaleństwo. Czuję się, jak bujająca w obłokach nastolatka, która właśnie jest na etapie zauroczenia. Przerywa mi dzwonek nadchodzącej wiadomości. Na ekranie pojawia się komunikat - Od: Jorge. Serce zaczyna łomotać, jak szalone.

Od: Jorge

„Cześć Piękna. Chcę Ci jeszcze raz życzyć kolorowych snów :) Mam nadzieję, że nie obudziłem ;)”

Do: Jorge

„Hej. Jeszcze nie śpię :) Dziękuję za dzisiaj. Spędziłam przemiły wieczór, w jeszcze milszym towarzystwie. Było idealnie! Także życzę Ci kolorowych snów :)”

Odkładam telefon i udaję się do łazienki. Biorę szybki prysznic. W głowie mam cały czas tylko jedno: Jorge, Jorge, Jorge, Jorge. Uśmiechnięta od ucha do ucha kładę się do łóżka i nawet nie wiem kiedy, zasypiam.